• Jurgis, πες μας πότε άρχισες να ενδιαφέρεσαι για την αεροπορία; Πότε και πώς άρχισες να πετάς;

     Στα παιδικά μου χρόνια, έβλεπα τα πουλιά να πετάνε στον ουρανό και αναρωτιόμουν πόσο ελεύθερα και ευτυχισμένα είναι. Το ενδιαφέρον μου για τις πτήσεις έγινε ακόμη πιο ισχυρό καθώς περπατούσα για να πάω στο σχολείο μου και παρατηρούσα τα αεροπλάνα να πετούν. Αργότερα βρέθηκα σε μια πτήση με αεροπλάνο αγροτικών χρήσεων από όπου είδα το χωριό μου μέσα από το cockpit ενός An-2, ήτανε φανταστικά για ένα αγόρι 12 ετών!!!

     Το 1973 αφού τελείωσα τις σπουδές μου στο Viborg, απέκτησα το επάγγελμα του μηχανικού αεροσκαφών. Δουλεύοντας σαν μηχανικός στο αεροδρόμιο του Kaunas, γράφτηκα στην αεροβατική ομάδα του Kaunas και άρχισα να πετάω εκεί το 1974.

• Πες μας για τα πρώτα σου βήματα αλλά και την μετέπειτα εξέλιξή σου στα αεροβατικά.

     Η εξέλιξή μου στην αεροβατική ήτανε πολύ γρήγορη και πετούσα 100 ώρες το χρόνο με αεροπλάνα όπως τα Zlin-326, Jak-18, Jak-50 στις αερολέσχες του Kaunas και του Vilnius.

     Από το 1976 έως σήμερα είμαι μέλος της εθνικής ομάδας αεροβατικών της Λιθουανίας. Από το 1977 ήμουν μέλος αντίστοιχα της Σοβιετικής εθνικής ομάδας, πετώντας Jak-50, Jak-55, Su-26 έως ότου η Λιθουανία ξανακερδίσει την ανεξαρτησία της το 1990.

• Είσαι επίσης μηχανικός αεροσκαφών! Σε βοήθησε στην καριέρα σου σαν πιλότος; Έχει η αεροναυπηγική το ίδιο ενδιαφέρον όπως το να πετάς ένα αεροπλάνο;

     Αυτό είναι αλήθεια, η γνώση της αεροναυπηγικής και οι δυνατότητές της ήτανε τεράστια βοήθεια για μένα στην καριέρα μου στον αεραθλητισμό, στις δοκιμές αλλά και σαν εκπαιδευτής πιλότων. Με βοήθησε πάρα πολύ στην πρόοδό μου στην αεροβατική, ανοίγοντας νέες ιδέες, κατασκευάζοντας νέα αεροπλάνα, δοκιμάζοντάς τα και παρουσιάζοντάς τα σε αεροπορικές επιδείξεις με τις δικές μου αυθεντικές φιγούρες.

• Παρακολουθήσαμε το εκπληκτικό σου πρόγραμμα στο Athens Flying Week, πες μας τα συναισθήματά σου όταν πετάς πάνω από κοινό όλα αυτά τα χρόνια.

     Το να πετάω σε αεροπορικές επιδείξεις για μένα είναι σα να παίζω σε ένα ωραία αγώνα ή σε θέατρο. Το σημαντικότερο για μένα, είναι η ποιότητα των πτήσεων. Λατρεύω το κοινό και τα συναισθήματά μου εξαρτώνται από τις αντιδράσεις του κόσμου. Είναι όμως επίσης σημαντικό τι βλέπουν και τι σκέφτονται οι επαγγελματίες του χώρου.

• Στο πρόγραμμά σου έχεις αρκετές δύσκολες και εκπληκτικές φιγούρες και πολλές από αυτές τις έχεις εφεύρει εσύ! Ειδικά η φιγούρα όπου πετάς στα 10-15 πόδια από το έδαφος με το αεροπλάνο ανάποδα είναι απίστευτη! Πόση εκπαίδευση χρειάζεται για να μπορεί κάποιος πιλότος να κάνει τέτοια πράγματα;

     Η ασφάλεια πρέπει να είναι και είναι σε πρώτη προτεραιότητα. Η ασφάλεια εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ο πιλότος είναι μόνο ένας από αυτούς, αλλά ο σημαντικότερος και πιο υπεύθυνος.

     Για να δημιουργήσεις και να βελτιώσεις νέες φιγούρες και προγράμματα επιδείξεων και έπειτα να τις πετάς σε χαμηλό ύψος, χρειάζεται χρόνος. Γενικά χρειάζονται χρόνια προτού ένας πιλότος να είναι έτοιμος να πετάει με ασφάλεια 100 μέτρα από το έδαφος, έπειτα χρειάζεται ακόμη περισσότερη προσπάθεια προτού πετάξει με ασφάλεια σε ακόμη χαμηλότερα ύψη. Για τους πιο έμπειρους πιλότους χρειάζονται απλά μερικές εκπαιδευτικές πτήσεις για να βελτιώσουν νέα πράγματα.

• Έχεις τόσες πολλές επιτυχίες που θα χρειαζόταν μια τεράστια λίστα για να τις αναφέρουμε! Πόσες ώρες τη μέρα χρειάζεται ένας πιλότος να εκπαιδεύεται, για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο;

     Πρώτα απ' όλα, οι αεραθλητές πρέπει να εκπαιδεύονται, να είναι σωματικά δυνατοί, ειδικά εκπαιδευμένοι και να έχουν κίνητρο γι' αυτό που κάνουν. Οι ώρες πτήσεων και η προετοιμασία εξαρτάται από τη προσωπικότητα του καθενός, αλλά δεν μπορεί να είναι όλοι τόσο καλοί, όπως οι καλύτεροι πρωταθλητές.

• Πόσα airshows και αγώνες είναι στο ετήσιο πρόγραμμά σου; Πόσο σημαντικοί είναι οι χορηγοί σε αυτό;

     Παίρνω μέρος σε 15-20 διεθνή airshows ετησίως.
     Για να είναι ανταγωνιστικός σε αυτούς τους αγώνες, ένας πιλότος χρειάζεται τουλάχιστον 3-5 αγώνες το χρόνο.

     Οι χορηγοί είναι σημαντικοί για τους πιλότους, μιας και τα λυμένα οικονομικά ζητήματα βοηθούν στο να έχεις περισσότερες δυνατότητες στην εκπαίδευση των πιλότων, σε ειδικές επιδείξεις και αγώνες. Ένα κακό πράγμα πάντως, είναι ότι μερικές φορές το συμφέρων των χορηγών μπαίνει πάνω από τον αεραθλητισμό, οπότε δεν υποστηρίζει αλλά καταστρέφει την πρόοδο και το πνεύμα του.

• Θυμόμαστε το ατύχημά σου το Σεπτέμβριο του 2014 στο αιγαίο πέλαγος. Είχες και άλλες αντίστοιχες δύσκολες στιγμές πετώντας;

     Υπήρξαν κι άλλες επικίνδυνες πτήσεις όπου βρέθηκα σε πολύ δύσκολη θέση, αλλά είναι καλύτερα να μη φοβίζω τους άλλους και εμένα και δε θέλω να μιλήσω γι' αυτές. Δε θέλω πλέον να έχω εφιάλτες...

• Έχεις πετάξει αρκετά αεροπλάνα, έχεις επίσης κατασκευάσει το JUKA! Ποιο είναι το αγαπημένο σου και γιατί; Μπορείς να συγκρίνεις τα σημερινά αεροπλάνα με αυτά που υπήρχαν όταν πέταξες πρώτη φορά;

     Όλα τα αεροπλάνα μου είναι σα παιδιά μου, είναι διαφορετικά αλλά τα αγαπώ όλα. Δούλεψα στην κατασκευή των Su-26, Su-31 και “Juka”, οπότε νιώθω “ερωτευμένος” όταν τα πετώ.

     Με τα αεροβατικά μου αεροπλάνα, συμμετείχα στα δυσκολότερα αεροβατικά προγράμματα στο κόσμο, σε ευρωπαϊκούς αγώνες και στο παγκόσμιο Grand Prix, όπου είχα νίκες και κέρδισα μετάλλια. Οπότε, οι δυνατότητες αυτών των αεροπλάνων με έχουν κάνει ευτυχισμένο αρκετές φορές.

     Όταν σχεδιάζαμε αεροβατικά αεροπλάνα στο εργοστάσιο της Sukhoi και αρχίσαμε να τα πετάμε στους αγώνες (ήταν το Su-26), η αεροβατική είχε τεράστια πρόοδο, ειδικά από το 1986 ήταν επανάσταση για την αεροβατική. Ανυπομονώ να δω μια δεύτερη επανάσταση στις αεροβατικές πτήσεις, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα γίνει σύντομα.

• Jurgis, πες μας για το τέλος τα μελλοντικά σου σχέδια στην αεροπορία.

     Μου αρέσουν τα Airshows πάρα πολύ και θα συνεχίσω να συμμετέχω και μόνος μου και σε πτήσεις σχηματισμού. Δεν έχω ιδιαίτερες φιλοδοξίες όταν πετάω σε αγώνες, αλλά σκέφτομαι πάντα νέες δυνατότητες για τα αεροπλάνα και νέες φιγούρες…