Από το Τεύχος 12 του Remove Before Flight (Μάρτιος - Απρίλιος 2007) - Click to buy |
Στην πολιτική αεροπορία υπήρξαν, υπάρχουν, και θα υπάρχουν, αεροπορικές εταιρίες και «αεροπορικές εταιρίες». Όπως υπήρχαν, υπάρχουν, και θα υπάρχουν επαγγελματίες και «επαγγελματίες», όχι μόνο στην αεροπορία αλλά και σε όλα τα επαγγέλματα. Η διαφορά είναι ότι στην αεροπορία, και ομολογουμένως σε κάποια ακόμη επαγγέλματα, οι «επαγγελματίες» με κάποιες άστοχες ενέργειές τους, απόρροια ανικανότητας ή και πάθους, θέτουν σε κίνδυνο όχι μόνο τη δική τους ασφάλεια, αλλά και πολλών άλλων ανθρώπων. Το θέμα είναι πόσο εύκολα μπορεί αυτή η κατηγορία «επαγγελματιών», που συνήθως εκτός των άλλων, διαθέτουν θράσος και έλλειψη αυτοκριτικής, να απομονώνεται, και να αδρανοποιείται από ένα συμπαγές και κυρίως υγιές σύστημα εντοπισμού και απόρριψης. Μέσα από αυτό, μεταξύ και άλλων παραγόντων, καταδεικνύεται η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις αεροπορικές εταιρίες και στις «αεροπορικές εταιρίες» και όχι φυσικά πάντα από το μέγεθος τους. Δεν είναι απαραίτητο μια αεροπορική εταιρία να είναι μεγάλη σε στόλο για να διαθέτει υγιές σύστημα. Η ποιότητα του συστήματος, είναι το καθοριστικής σημασίας κριτήριο και όχι η ποσότητα και το μέγεθος. Ιδιαίτερα στις μέρες μας ένα υγιές σύστημα αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την εξασφάλιση της Βιωσιμότητας του οικοδομήματος. |
άγριο Βουητό. Οι επιβάτες κοιτάζονται μεταξύ τους. Δεν θέλουν να το πιστέψουν. Έπειτα ένας σκαστός ήχος σαν κάτι να χτύπησε πιο άγρια στην κοιλιά του αεροπλάνου, που αναπηδά βίαια προς τα επάνω και μαζί του και οι επιβάτες. Οι κινητήρες ακούγονται να σφυρίζουν δαιμονισμένα καθώς οι στροφές αυξάνονται, αλλά το αεροπλάνο κλυδωνίζεται αριστερά, δεξιά. Οι επιβάτες παγώνουν, αλλά δεν προλαβαίνουν να καταλάβουν τι έγινε. Ο φωτισμός χάνεται, και μέσα στο σκοτάδι όλα αναποδογυρίζουν, περιστρέφονται, καθίσματα άνθρωποι, ο ένας πάνω στον άλλο. Το αεροπλάνο αναστρέφεται και γλιστρά με την κοιλιά πάνω στο χιόνι. Στην τρελή ανεξέλεγκτη πορεία του η άτρακτος αποσπάται από την πτέρυγα και σταματά απότομα στην πλαγιά ενός λόφου. Το μπροστά τμήμα της ατράκτου έχει σχιστεί και τσαλακωθεί σαν φύλο αλουμινόχαρτου. Σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα ελάχιστα πράγματα θυμίζουν αεροπλάνο. Το πιλοτήριο έχει διαλυθεί κυριολεκτικά. Κανείς δεν μπορεί να προσφέρει καμία βοήθεια πλέον στους ανθρώπους που βρισκόταν εκεί μέσα. Τουλάχιστον η καλή τύχη και οι χαμηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με το χιόνι δεν αφήνουν να ξεσπάσει φωτιά που θα δώσει τη χαριστική Βολή. Έπειτα όλα σταματάνε να περιστρέφονται και ηρεμούν. Εκτός από τους ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν μέσα από τα συντρίμμια της ατράκτου που έχει ανοίξει σε πολλά σημεία. Ένα δίχρονο παιδάκι κλαίει σπαρακτικά. Ένας επιβάτης ψάχνοντας στο σκοτάδι, το βρίσκει, το παίρνει στην αγκαλιά του και το βγάζει έξω. Φαίνεται να είναι καλά. Η μυρωδιά του καυσίμου είναι αισθητή σε όλη την περιοχή. Πρέπει να απομακρυνθούν. Το κρύο είναι ανυπόφορο. Τσαλαβουτά μέσα στο χιόνι, που φτάνει μέχρι το γόνατο. Πέντε ακόμα άνθρωποι καταματωμένοι αλλά με δυνάμεις να σταθούν στα πόδια τους, παίρνουν όλοι μαζί το δρόμο για ένα αμυδρό φως που φαίνεται στο Βάθος του χιονισμένου τοπίου. Μέσα στο σκοτάδι κάπου χάνονται. Μόνο ο ένας κατορθώνει και φτάνει στο φωτισμένο σπίτι. Προσπαθεί μπερδεύοντας τα λόγια του να ζητήσει Βοήθεια από τον έκπληκτο ένοικό του. Το στόμα του έχει παγώσει από το κρύο και τραυλίζει καθώς το ανοίγει με δυσκολία για να μιλήσει, ζητώντας του να ειδοποιήσει τις αρχές ότι ένα αεροπλάνο συνετρίβη και υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι εκεί ανήμποροι να κινηθούν. Αυτός σαστισμένος με το αναπάντεχο που ακούει μέσα στη νύχτα ειδοποιεί αμέσως. Οι υπόλοιποι πέντε άνθρωποι λοξοδρομώντας και περι- πλανώμενοι για αρκετή ώρα, φτάνουν τελικά σε έναν αυτοκινητόδρομο. Η σκηνή είναι σαν βγαλμένη από ταινία τρόμου. Τέσσερις άνθρωποι με ένα μωρό στην αγκαλιά, με ρούχα σχισμένα και ματωμένα, τρικλίζοντας, ξεπετάγονται ανάμεσα από την ομίχλη και κάνουν σήμα στον οδηγό, του πρώτου αυτοκινήτου που περνάει, να σταματήσει. Αυτός παγώνει αλλά καταλαβαίνει ότι κάτι το τρομερό έχει συμβεί. Σταματά και τους παίρνει μαζί του. Δεν έχουν απομακρυνθεί πολύ από το σημείο που επιβιβάστηκαν στο αυτοκίνητο και Βλέπουν ένα ασθενοφόρο να έρχεται από την αντίθετη κατεύθυνση. 0 οδηγός κάνει σήμα να σταματήσει. Πράγματι σταματά και οι τραυματίες μετεπιθιΒάζονται με πορεία προς το κοντινότερο νοσοκομείο. Εν τω μεταξύ από το αεροδρόμιο που τους περιμένουν ανησυχούν. Το αεροπλάνο δεν έχει δώσει σημεία ζωής για πάνω από σαράντα λεπτά, δεν έχει δώσει σήμα ματαίωσης της προσέγγισης, |
ενώ η προσγείωσή του έχει καθυστερήσει για πάνω από εικοσιπέντε λεπτά. Δε γνωρίζουν καν τη θέση του, και που βρισκόταν τελευταία φορά. Επι-κοινωνούν με τον έλεγχο του Denver και τους ενημερώνουν ότι η τελευταία εκπομπή του έγινε από τα 6 μίλια ανατολικά του Durango. Τότε σημαίνει συναγερμός και αρχίζει η επιχείρηση διάσωσης. Το σημείο της συντριβής εντοπίζεται όμως, μόνο όταν ο άνθρωπος από το μοναχικό σπίτι τους ενημερώνει. Τα συνεργεία διάσωσης ξεκινούν για το σημείο αυτό και όσοι άλλοι μπορούν να προσφέρουν βοήθεια το κάνουν. Το κρύο όμως είναι φοβερό και το χιόνι που ξανάρχισε να πέφτει, το σκοτάδι και το δύσβατο της περιοχής κάνουν το δύσκολο έργο της διάσωσης ακόμα δυσκολότερο. Όταν φτάνουν αντιλαμβάνονται ότι δε μπορούν να κάνουν τίποτα πια για το πλήρωμα και τέσσερις επιβάτες. Καταπιάνονται με τους υπόλοιπους που έχουν ελπίδες. Αλλά και από αυτούς μόνο ένας θα κερδίσει τελικά τη μάχη. Μόνο οκτώ άνθρωποι επέζησαν. Εννέα άλλοι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του πληρώματος δεν τα κατάφεραν. Μεταφέρθηκαν στο κοντινότερο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε π τραγική τους κατάληξη. Οι σοροί του πληρώματος μεταφέρθηκαν σε ξεχωριστό τμήμα όπως οι διαδικασίες απαιτούν για τις περαιτέρω εξετάσεις. Και εκεί τα εργαστήρια αποκάλυψαν ένα τρομερό μυστικό. Ενώ οι εξετάσεις στο σώμα του άτυχου συγκυΒερνήτη, δεν έδειξαν τίποτε το μεμπτό, αντίθετα στο σώμα του κυβερνήτη, το αίμα και τα ούρα έδειξαν χρήση κοκαΐνης. Έστειλαν δείγμα και σε δεύτερο εργαστήριο στην California. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν τα πρώτα με μικρές αποκλίσεις στις τιμές. Ο κυβερνήτης πριν την πτήση είχε κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών και συγκεκριμένα κοκαΐνης. Το πλήρωμα |
(ILS Instrument Landing System) και η εταιρία αναγκάστηκε να μην του επιτρέψει πλέον τις ενόργανες πτήσεις (IFR Instrument Flight Rules) αλλά μόνο τις πτήσεις όψεως (VFR Visual Flight Rules), Λίγο αργότερα αποχώρησε και από αυτήν την εργασία και επέστρεψε στο Colorado όπου ασχολήθηκε πετώντας περιστασιακά για περίπου ένα χρόνο, μέχρι που τον Ιούνιο του 1987 προσλή- φθηκε από την Trans-Colorado. Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων στο έδαφος, δεν υπήρξαν δυσκολίες. Κάποιες μικρές δυσκολίες, που ξεπεράστηκαν, παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια των μαθημάτων στον εξομοιωτή. Οι εκπαιδευτές δεν ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με τις επιδόσεις του, αν και έδειχνε σημεία βελτίωσης. Δυστυχώς όμως, όταν ένας χειριστής έπειτα από δώδεκα χρόνια στον αέρα χαρακτηρίζεται έτσι, τότε δεν υπάρχουν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Η σημείωση ενός από τους εκπαιδευτές ότι «κυνηγάει βελόνες στην διαδικασία ενόργανης προσέγγισης» τα λέει όλα. Τελικά, περί τα μέσα Ιουλίου 1987 επιτέλους τα κατάφερε. Οι ασκήσεις ενόργανης πτήσης του βγήκαν και ανέλαΒε υπεύθυνα καθήκοντα. Δυστυχώς, ο φάκελός του περιείχε διάφορα αρνητικά, όπως μειωμένη ακοή από το αριστερό του αυτί, όπως και δύο περιπτώσεις που παλαιότερα είχε βρεθεί να οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ. Σε μία ακόμη περίπτωση είχε εμπλακεί σε αδίκημα και πάλι υπό την επήρεια αλκοόλ, αλλά δε σχετιζόταν με οδήγηση. Πάντως σε καμία περίπτωση δεν του είχε αφαιρεθεί η άδεια, και τα τελευταία πέντε χρόνια δεν είχε κανένα γνωστό πρόβλημα. Μία μέρα πριν το ατύχημα είχε υποβληθεί σε ιατρικές και ψυχολογικές εξετάσεις στα πλαίσια ρουτίνας και δεν διαπιστώθηκε κανένα απολύτως πρόβλημα. Ο κυβερνήτης Stephen Silver, τριανταέξι ετών, μέχρι τον Μάιο του 1986 εργαζόταν, στην Pioneer Airways, μια μικρή εταιρία περιφερειακών αερογραμμών του Colorado, σαν κυβερνήτης στον ίδιο τύπο. Η εταιρία αυτή τον Μάιο του 1986 έκλεισε και δύο εβδομάδες αργότερα προσελήφθη από την εταιρία που εργαζόταν μέχρι την ημέρα του ατυχήματος, σαν συγκυΒερνήτης. Λόγω της προηγούμενης πείρας του στον τύπο, ένα μήνα αργότερα προήχθπ σε κυβερνήτη. Συνολικά είχε πάνω από τέσσερις χιλιάδες ώρες στον αέρα από τις οποίες οι τρεις χιλιάδες στα Metro. Σαν κυβερνήτης στον τύπο αριθμούσε περί τις χίλιες επτακόσιες ώρες. Οι συνάδελφοί του τον χαρακτήριζαν σαν πολύ επιδέξιο χειριστή, και ευχάριστο στις σχέσεις του με τους συναδέλφους του. Ένα αρνητικό όμως χαρακτηριστικό του ήταν, ότι ήταν πάντα Βιαστικός. Πολλοί έλεγαν ότι τροχοδρομούσε πάντα με μεγάλες ταχύτητες και επίσης προσπαθούσε να καλύπτει τις καθυστερήσεις των αναχωρήσεων. Του άρεσε να επιστρέφει το αεροπλάνο που είχε καθυστερήσει κατά την αναχώρηση, πίσω στην ώρα του... Τι βίτσια έχει ο κόσμος... Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου... Μια ευχαριστήρια σημείωση που βρέθηκε στον ατομικό του φάκελο έδειχνε ότι κάποτε είχε φτάσει σε ένα αεροδρόμιο στις 11:32 και επτά μόλις λεπτά αργότερα έφευγε. Μπορεί για την εταιρία που εργαζόταν, αυτό να ήταν θετικό, αν το δει κανείς επιφανειακά. Αν όμως οι ενέργειες αυτές μπουν κάτω από ένα μικροσκόπιο, μπορεί και να απο- καλύψουν αρνητικά στοιχεία. Και τέτοια αρνητικά στοιχεία δυστυχώς ο ατομικός του φάκελος περιείχε αρκετά. Για παράδειγμα είχε πρωταγωνιστήσει σε επεισόδιο κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού |
Χάρτης της προσέγγισης στον διάδρομο 020. Φαίνονται καθαρά οι περιορισμοί και οι διαδικασίες. Η εταιρία είχε αρχίσει να παρουσιάζει ελλείψεις ανταλλακτικών και ρευστού. Η κατάσταση αυτή περιήλθε σε γνώση της FAA που απεφάσισε ότι έπρεπε να εκτελέσει ειδική επιθεώρηση. Η επι-θεώρηση που συμπεριλάμβανε και οικονομικό έλεγχο έγινε τελικά ένα μήνα μετά το ατύχημα... Σύμφωνα με τα αποτελέσματα η οικονομική κατάσταση ήταν απογοητευτική και βρέθηκαν αρκετές περιπτώσεις τεχνικών παραβάσεων αποτέλεσμα των πιο πάνω. Οι διαδικασίες ήταν αποδεκτές αλλά η εφαρμογή τους ανεπαρκής. Η επιτήρηση στην οποία τέθηκε η εταιρία έφερε πρόστιμα πολλών εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων. αλλά πριν αυτά οριστικοποιηθούν, η εταιρία υπό το Βάρος των οικονομικών προβλημάτων κατέρρευσε οριστικά, δήλωσε πτώχευση και έπαψε να λειτουργεί. Ήταν μόλις έξι μήνες μετά το ατύχημα που περιγράφουμε τώρα. Η πείρα έχει δείξει, και επιβεβαιώθηκε και στην προκειμένη περίπτωση, ότι οι περισσότερες βραχύβιες εταιρίες, και όχι μόνο, παύουν να υπάρχουν μετά από ένα σοβαρό ατύχημα... Οι καιρικές συνθήκες |
Γραφική απεικόνιση της ακολουθίας της προσέγγισης, όπως εκτελέστηκε, σε σχέση με την διαδικασία που έπρεπε να ακολουθηθεί. |
|
θερμοκρασία εδάφους στους είκοσι τέσσερις βαθμούς Fahrenheit (-4°C). άπνοια, βαρομετρική πίεση 29,80 και χιονόπτωση με μεταβλητή ένταση. Ο καιρός που είχε δοθεί στο πλήρωμα παρουσιάζει μικρές αποκλίσεις, λόγω χρονικής απόστασης. Σημαντικά στοιχεία και ευρήματα |
Ο χειριστής αυτός δήλωσε ότι η κοπέλα δεν του φαινόταν να έλεγε ασυναρτησίες υπό την επήρεια μέθης. Πάντως ο ίδιος άνθρωπος με εμπειρία από τον Στρατό των ΗΠΑ σε εξετάσεις ατόμων που έκαναν χρήση ναρκωτικών ουσιών, την χαρακτήρισε σαν άτομο που έδειχνε να έχει προβλήματα από χρήση τέτοιων ουσιών. Η κοπέλα αυτή του έδωσε το τηλέφωνο και τη διεύθυνσή της. αλλά όταν η επιτροπή την αναζήτησε, βρήκε τον δικηγόρο της που τους δήλωσε ότι δεν μπορεί να βοηθήσει την επιτροπή διότι δεν ήταν μαζί με τον Silver τις τελευταίες 24 ώρες πριν το ατύχημα. Πάντως ο δικηγόρος της δήλωσε ότι ο Silver δεν ήταν εθισμένος χρήστης κοκαΐνης, άλλων ναρκωτικών ουσιών ή αλκοόλ. Και οι γονείς του δήλωσαν ότι δεν γνώριζαν πως ο γιος τους έπαιρνε κοκαΐνη. Μία γνωστή του δήλωσε ότι τον τελευταίο χρόνο η συμπεριφορά του είχε αλλάξει αρκετά. Ήταν πολύ νευρικός, ααν να φοβόταν κάτι, ότι τον παρακολουθούν, ήταν ανήσυχος και πεταγόταν επάνω με το παραμικρό. Όταν του επεσήμανε την αλλαγή και την συμπεριφορά του, της απάντησε ότι «είναι σαν αρρώστια χωρίς θεραπεία» αλλά δεν μπόρεσε να καταλάβει τι ακριβώς εννοούσε. Η γνωστή του υπέθεσε ότι υπήρχε συνδυασμός, ναρκωτικών και στις σχέσεις με τη φίλη του. Πάντως κανένας από τους συναδέλφους του δεν είχε αντιληφθεί τίποτε, και ακόμη και ο γιατρός που τον εξέταζε στις περιοδικές επαγγελματικές εξετάσεις δήλωσε έκπληξη για το εύρημα. Η κοκαΐνη |
στην Ευρώπη στις αρχές του εικοστού αιώνα. Είναι πλήρως απαγορευμένη ουσία πέραν ιατροφαρμακευτικής χρήσης. Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει χρήση κοκαΐνης με διάφορους τρόπους. Εισπνέοντας, με ενδομυϊκή ένεση, υποδόρια, ενδοφλέβια, ή ακόμα και να την καπνίσει. Στην τελευταία περίπτωση, φύλα ή πολτός κοκαΐνης ανακατεύονται με φύλλα καπνού και μαριχουάνας και καπνίζονται σαν τσιγάρο. Ενέσεις κοκαΐνης μπορεί να ηροκαλέσουν και θάνατο. Η κάθε μέθοδος από τις πιο πάνω περιγραφόμενες. επηρεάζει τα επίπεδα της συγκέντρωσης της ουσίας στο αίμα και τον βαθμό της ταχύτητας συγκέντρωσης. Η ταχύτερη συγκέντρωση μπορεί να παρατηρηθεί μέσα σε ένα λεπτό από τη στιγμή της χρήσης. Τα αποτελέσματα του ναρκωτικού στο κεντρικό νευρικό σύστημα είναι σύνθετα και δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητά ακόμα. Παρούσες έρευνες υποστηρίζουν ότι αλλάζει τον μεταβολισμό της νευροχημικής διεργασίας που αποτελεί τη βάση της λειτουργίας του νευρικού συστήματος. Επίσης μερικοί ερευνητές έχουν αναφερθεί σε ειδικό αισθητήριο κοκαΐνης που σχηματίζεται μέσα στον εγκέφαλο του χρήστη. Κατά τον τρόπο αυτό η κοκαΐνη γίνεται εθισμός ανα-γκαιότητας όπως άλλες δραστηριότητες, πχ. το φαγητό, απαραίτητο για την επιβίωση, αλλά δεν παρέχει καμία ουσιώδη ωφέλεια στον οργανισμό. Σαν αποτέλεσμα, μανιώδεις χρήστες κοκαΐνης απέχουν από το φαγητό, το σεξ και άλλες καθημερινές μικροαπολαύσεις, προκειμένου να έχουν τη δόση τους, και υποβαθμίζουν κάθε άλλη έννοια και τρόπο απόλαυσης στη ζωή τους. Αν και δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι η κοκαΐνη μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικό εθισμό, υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι ακόμα και μικρές δόσεις μπορούν να προκαλέσουν εξάρτηση, παρόμοια με εκείνη που προκαλούν ισχυρά εξαρτησιογόνα ναρκωτικά. Τα φαινόμενα που έχουν παρατηρηθεί μετά τη χρήση κοκαΐνης είναι ανάλογα με άλλα διεγερτικά, π.χ. τις αμφεταμίνες. Παρουσιάζεται αύξηση των σφυγμών, της πίεσης, και εγκεφαλικές διαταραχές, ή και διαταραχές του ύπνου. Δίνει μιαν αίσθηση υπερεμπιστοσύνης στον εαυτό του χρήστη, και στις επιδόσεις του, ιδιαίτερα αν το άτομο είναι κουρασμένο. Επίσης δίνει μιαν αίσθηση ευφορίας, αυξάνει τη διάθεση και δημιουργεί αισθήματα, ευπροσηγορίας, ενεργητικότητας και έπαρσης. Αν και οι χρήστες κοκαΐνης ισχυρίζονται ότι αυξάνει τις φυσικές και νοητικές επιδόσεις, εντούτοις δεν υπάρχουν αποδείξεις γΐ αυτό. Αντίθετα τα όποια «ευεργετικά» αποτελέσματα είναι βραχυχρόνια, και εξαρτώνται από τον τρόπο χρήσης και τις συνθήκες. Αν για παράδειγμα ο χρήστης είναι κουρασμένος, θα αισθανθεί καλά για μικρό χρονικό διάστημα και μετά θα επανέλθει στην ίδια ή και χειρότερη από την προηγούμενη κατάσταση όταν περάσει η δράση του ναρκωτικού. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται «cocaine crash» και οδηγεί συνήθως στην αναζήτηση νέας δόσης. Έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Όπως συμβαίνει με όλα τα ναρκωτικά, ανοχή αναπτύσσεται μετά από συνεχή χρήση. Η συνεχής χρήση έχει μια έντονη επίδραση στην ενίσχυση των ιδιοτήτων του ναρκωτικού στους τακτικούς χρήστες. |
Έτσι ο χρήστης θα ζητά όλο και περισσότερο τακτική δόση για να αποφύγει το «crash». Με τον τρόπο αυτό, θα δημιουργηθεί ένα σύνδρομο άρσης της διέγερσης, που η κύρια έκφρασή του είναι η έκδηλη ψυχολογική κατάθλιψη. Η κατάθλιψη απαιτεί περισσότερη κοκαΐνη, για την συμπτωματολογική ανακούφιση, παρά την πρόσκαιρη φύση της έπαρσης της διάθεσης. Επιπλέον φαινόμενα κατάθλιψης, υπνηλίας, δυστροπίας, μελαγχολίας και παρανοϊκή ψύχωση, έχουν αναφερθεί μετά από χρήση κοκαΐνης και σε σχέση ανάλογη με την ποσότητα. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί κλινικά, και μάλιστα τα αρνητικά φαινόμενα μπορεί να διαρκέσουν για εβδομάδες. Ο χρήστης μπορεί να αισθάνεται κουρασμένος, πεινασμένος και μελαγχολικός, ακόμα και με τάσεις αυτοκτονίας, κατά την περίοδο αμέσως μετά τη διακοπή της χρήσης του ναρκωτικού και να συνεχίσει να νιώθει άρρωστος για αρκετό καιρό. Η εξάρτηση από την κοκαΐνη διαφέρει από αυτήν της ηρωίνης. Προκαλεί πολύ σοβαρές σωματικές βλάβες. Στην περίπτωση στερητικού συνδρόμου, η λήψη κοκαΐνης δεν επαναφέρει τον εξαρτημένο στη φυσιολογική του κατάσταση. Συχνά οι εξαρτημένοι αναγκάζονται να χρησιμοποιούν άλλα μέσα, όπως είναι το αλκοόλ και τα ψυχοφάρμακα, για να αντισταθμίσουν την επίδραση της κοκαΐνης. Οι ερευνητές καταλήγουν ότι αν θα θέλαμε να κατασκευάσουμε ένα χημικό παρασκεύασμα που θα παγίδευε τους ανθρώπους στη συνεχή χρήση, θα είχε τις νευροψυχολογικές ιδιότητες της κοκαΐνης. Συμπεράσματα |
Το τρίσκελο δρομολόγιο Denver - Durango - Cortez - Denver Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, το αεροπλάνο άρχισε να κατέρχεται με τον Βαθμό καθόδου συνεχώς αυξανόμενο για να ξεπεράσει τα τρεις χιλιάδες πόδια το λεπτό. Σε δύο περίπου λεπτά κατέβηκαν στα εννέα χιλιάδες πόδια. Τα στοιχεία που έχουν αναλυθεί, δείχνουν ότι τα τελευταία δευτερόλεπτα της πτήσης, η ταχύτητα εδάφους αυξήθηκε από 175 σε 190 κόμβους ενώ η ενδεικνυομένη ταχύτητα από 137 σε 183 κόμβους. Η κατασκευάστρια εταιρία έδωσε την πληροφορία, ότι ο συγκεκριμένος τύπος αεροπλάνου, με πλήρη διαμόρφωση για προσγείωση, δηλαδή το σύστημα προσγειώσεως σε έκταση και τα flaps πλήρως εκτεταμένα, κατέρχεται με βαθμό περί τα 1700-1850 πόδια ανά λεπτό και με περίπου 115 κόμβους ταχύτητα. Ο μέγιστος βαθμός καθόδου, σε περίπτωση ανάγκης μπορεί να φτάσει τα τέσσερις χιλιάδες πόδια ανά λεπτό, με το σύστημα προσγειώσεως κάτω και τα flaps εκτεταμένα στο 1/2, με μεγίστη ενδεικνυομένη ταχύτητα 173 κόμβους. Η ταχύτητα αυτή θεωρείται οριακή, λόγω του περιορισμού ορίου ταχύτητας για εκτεταμένα σκέλη. Το όριο της επιτρεπομένης ταχύτητας με τα flaps σε πλήρη έκταση είναι 159 κόμβοι ενώ 179 κόμβοι για 1/2 έκταση. Η διερεύνηση έδειξε ότι αρχικά το αεροπλάνο βρέθηκε πολύ ψηλότερα απ' ό,τι ορίζουν οι διαδικασίες της συγκεκριμένης προσέγγισης. Το δεδομένο αυτό στη συνέχεια προφανώς παρέσυρε το πλήρωμα να υπερβάλει τις επιδόσεις του αεροπλάνου προκειμένου να βρεθεί στα προκαθορισμένα κανονικά ύψη. Έτσι, με ταχύτητα και Βαθμό καθόδου αυξημένα κατά την τελευταία φάση προ της πρόσκρουσης στο έδαφος, το πλήρωμα επέτρεψε στο αεροπλάνο να κατέλθει χαμηλότερα από τα καθορισμένα ύψη για την ειδική προσέγγιση VOR/DME στον διάδρομο 20 του Durango. Την κατάσταση αυτή επέτεινε και το γεγονός ότι είχαν και ούριο άνεμο τουλάχιστον 10-15 κόμβους. |
Από την άλλη επέτρεψε στον συγκυβερνήτη να εκτελέσει αυτός την ειδική προσέγγιση, παρά το γεγονός ότι γνώριζε τις αυξημένες δυσκολίες της προσέγγισης που, στην συγκεκριμένη περίπτωση αυξανόταν λόγω της ύπαρξης ούριων ανέμων. Είναι γεγονός ότι η προσέγγιση αυτή παρουσίαζε ιδιαιτερότητες που απαιτούσαν πολύ καλό συντονισμό και προετοιμασία του πληρώματος προκειμένου να εκτελεστεί επιτυχώς. Πόσο μάλλον, με ούριους ανέμους, χαμηλή οροφή νεφώσεων, και εκκίνηση από μη σωστό ύψος. Και εφόσον τελικό ο κυβερνήτης απεφάσισε έτσι, είχε τουλάχιστον την υποχρέωση να παρακολουθεί προσεκτικά τις ενέργειες του συγκυβερνήτη, και να επέμβει αν χρειαζόταν να διορθώσει τα σφάλματά του εγκαίρως. Από την πλευρά, του συγκυβερνήτη, με γνωστές τις αδυναμίες του στην ενόργανη πτήση, πρέπει να του είχε διαφύγει η σωστή παρακολούθηση των οργάνων. Πιθανόν λαμβάνοντας υπόψιν του και τους ούριους ανέμους, και το μεγαλύτερο ύψος από το κανονικό. προκειμένου να καλύψει αυτές τις διαφορές, επέτρεψε στο αεροπλάνο να αναπτύξει πολύ μεγάλο Βαθμό καθόδου και ταχύτητας, με αποτέλεσμα να κατέβει πρόωρα χαμηλότερα και κάτω από το ελάχιστο ύψος ασφαλείας που καθορίζουν οι κανονικές διαδικασίες. Με δεδομένο το γεγονός της σκοτεινής νύχτας, και της χαμηλής νέφωσης, αλλά και της βιασύνης τους να προσγειωθούν, συνέχισαν την προσέγγιση χωρίς να συμβουλευτούν τα όργανά τους, ενώ προφανώς επικέντρωσαν όλη τους την προσοχή στο να αποκτήσουν οπτική επαφή με το αεροδρόμιο. Έτσι αμέλησαν να βεβαιωθούν για το ύψος τους από το έδαφος, και πιθανότατα πέταγαν τόσο χαμηλά, ώστε η κορυφή του λόφου που προσέκρουσαν να τους έκρυβε τα φώτα του διαδρόμου. Όπως είπαμε και πιο πριν, ο συγκυβερνήτης είχε επανειλημμένα δείξει προβλήματα στην εκτέλεση ενόργανης πτήσης. Ο κυβερνήτης από την πλευρά του, θα έπρεπε να παρακολουθεί στενά τις ενέργειες του συγκυβερνήτη του, πράγμα που δεν έκανε. Υπάρχουν ενδείξεις ότι πιθανότατα κατά την προηγούμενη νύχτα ή τις δώδεκα με δεκαοκτώ ώρες πριν το ατύχημα είχε κάνει χρήση κοκαΐνης. Οι μαρτυρίες δείχνουν ότι δεν ήταν «πρωτάρης» στην χρήση κοκαΐνης. Και φυσικά οι ικανότητάς του ήταν υποβαθμισμένες, αφού επηρεαζόταν από στερητικό σύνδρομο που άρχιζε, συμπεριλαμβανομένου και αισθήματος κόπωσης. Έτσι δεν ήταν σε θέση να ελέγξει αποτελεσματικά, ή και να αντιληφθεί τις ενέργειες του συγκυβερνήτη. ή ακόμα και να πετάξει ο ίδιος το αεροπλάνο. Πάντως επειδή δεν είναι γνωστά με ακρίβεια σημαντικά στοιχεία, όπως η ποσότητα κοκαΐνης που είχε λάβει, ο ακριβής χρόνος, το ακριβές ιστορικό του ως χρήστης, και η δυνατότητα του συστήματος μεταβολισμού του, δεν είναι δυνατόν να εξαχθούν λεπτομερή συμπεράσματα για τον βαθμό που επηρέασε την έκβαση της πτήσης. Αναμφίβολα όμως την επηρέασε και με συμμετοχή στο ατύχημα. Όσον αφορά την εταιρία και τα κονδύλια που διέθετε για τα μισθολόγια των χειριστών της, δεν μπορέσαμε φυσικά να βρούμε στοιχεία που να δίνουν μία εικόνα. Όμως φαίνεται ότι η οικτρή οικονομική κατάσταση που περνούσε, δεν |
της επέτρεπε την «πολυτέλεια» να εξετάζει με λεπτομέρειες το ποιόν του καθενός που προσλάμβανε. Έτσι άνθρωποι κατ’ ουσίαν αποτυχημένοι στο επάγγελμά τους, πέρασαν στις τάξεις της, και ανέλαβαν καθήκοντα υπεύθυνα, που σε άλλες εταιρίες πιθανόν να μην είχαν καν κληθεί σε συνέντευξη. Τα πιο πάνω επιβεβαιώνουν και οι μαρτυρίες του πορίσματος που πολύ «κομψά» αναφέρει για τον συγκυβερνήτη. «Δυστυχώς δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ ότι η εταιρία είχε φροντίσει να γνωρίζει πλήρως πριν την πρόσληψη του. τις χειριστικές αδυναμίες του, αν και γνώριζε τις προηγούμενες επαγγελματικές δραστηριότητες του, πράγμα που πιθανόν να απέρρεε από αδυναμίες του συστήματος αξιολόγησης των υποψηφίων». Σε ένα άλλο σημείο η έκθεση της επιτροπής αναφέρει ότι στις 30 Σεπτεμβρίου 1987, η εταιρία είχε απευθύνει μία επιστολή προς έναν οικονομικό οργανισμό. Στην επιστολή αυτή μεταξύ άλλων ανέφερε. «... τα μόνα μετρητά που θα πληρωθούν. θα είναι τα αναγκαία για την κάλυψη των συμβατικών υποχρεώσεων που έχουν αναληφθεί έναντι της Continental...» Και στις 3 Δεκεμβρίου 1987 ο Πρόεδρος της εταιρίας απηύθυνε μία επιστολή προς τους εργαζομένους, με την οποία τους έλεγε ότι «... έχουν αρχίσει να επεξεργάζονται ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο αναδόμησης της εταιρίας...» και τους ζητούσε «... να τους εμπιστευτούν και να μείνουν μαζί τους, καθώς έχουν ληφθεί σκληρά μέτρα για την σταθεροποίησή της τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά υπάρχει ακόμα πολύ δρόμος μπροστά...» Όλα τα παραπάνω μας προκαλούν να συμπεράνουμε ότι τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο της λειτουργίας της, δεν υπήρχε άνεση ρευστού στα ταμεία. Και οι οικονομικές δυσχέρειες δεν έρχονται από τη μία στιγμή στην άλλη. Πρέπει να προϋπήρχαν. Με όλες αυτές τις προϋποθέσεις. είναι πολύ πιθανόν ότι ο καθένας που δεν είχε δουλειά, να εύρισκε στην εταιρία αυτή, αρκεί να μη ζητούσε πολλά. Και όταν κάποιος δεν έχει δουλειά δεν εξετάζει ιδιαίτερα ούτε την αμοιβή που του προσφέρεται, ούτε και τις συνθήκες εργασίας. Έτσι ο φαύλος κύκλος διαιωνίζεται με την εταιρία που το γνωρίζει πολύ καλά, να προσφέρει μισθούς ανάλογους των προσόντων. Με λίγα λόγια ισχύει και εδώ η σοφή λαϊκή ρήση: «Ότι πληρώνεις παίρνεις...» Αλλά και στην περίπτωση του κυβερνήτη που είχε προσληφθεί στις «καλές μέρες» της εταίρας, ούτε τότε φαινόταν να «ψείριζαν» και πολύ τα πράγματα, αφού όλοι έδειχναν να έχουν άγνοια για το παρελθόν του. Κανένας δεν γνώριζε το ποινικό μητρώο του, ούτε και για το αεροπορικό ατύχημα που είχε προκαλέσει τον Φεβρουάριο του 1983, όταν προσγειώθηκε με το Cessna 182 σε λάθος διάδρομο στο Burlington του Colorado. Αναμφίβολα όλα τα πιο πάνω αποτελούν μαύρες τρύπες του εταιρικού συστήματος και όχι μόνο. Τα παθήματα, μαθήματα |
προσωπικού τους, συμπεριλαμβανομένων χειριστών και μηχανικών. Οι εταιρίες είναι υποχρεωμένες να διαπιστώνουν επίσης ότι ο υποψήφιος για πρόσληψη δεν είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών. Όμως κατά περίεργο τρόπο ο εργοδότης μπορεί να αναστείλει τις περιοδικές εξετάσεις των εργαζομένων αν εκτελεί στο ενδιάμεσο διάστημα δειγματοληπτικούς μόνο ελέγχους, σε συνδυασμό με ιατρικές προληπτικές εξετάσεις. Η NTSB βέβαια δεν συμφωνεί με την πρακτική αυτή και προτείνει αυ-στηρότερες διαδικασίες και ελέγχους. Όσον αφορά στο GPWS η επιτροπή συνέστησε την εγκατάσταση του συστήματος και σε αεροπλάνα που μεταφέρουν από δέκα επιβάτες και άνω. Από την πλευρά της FAA, σύμφωνα με την NTSB θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά οι δραστηριότητες των αεροπορικών εταιριών, και να ληφθεί μέριμνα ώστε να Βεβαιώνεται, ότι τα πληρώματα τους ακολουθούν πιστά και αποτελεσματικά τις απαιτούμενες διαδικασίες κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. |
Επίλογος Στις ΗΠΑ όπως αναφέραμε και πιο πάνω η χρήση κοκαΐνης γενικότερα είναι κάτι που δεν ξενίζει ιδιαίτερα. Σε κάθε περίπτωση όμως η χρήση οποιουδήποτε μέσου επηρεάζει αρνητικά την ασφάλεια της πτήσης δεν έχει θέση στην αεροπορία για κανένα. Οι αρχές στις ΗΠΑ έχουν θεσπίσει αυστηρά μέτρα ελέγχων και οι στατιστικές δείχνουν ότι υπάρχουν πολύ καλά αποτελέσματα. Σύμφωνα με την FAA και το Ινστιτούτο Υγείας Πολιτικής Αεροπορίας το ποσοστό ιπταμένων θαλάμου διακυΒερνήσεως, Δημοσίων Επιβατικών Αερομεταφορών, που κατά την διάρκεια δειγματοληπτικών ελέγχων βρέθηκαν θετικοί σε χρήση ναρκωτικών, την περίοδο 1999-2003. είναι μικρότερο του 1%. Ενώ την ίδια περίοδο δεν υπήρξε ούτε ένα ατύχημα επιβατικού αεροπλάνου, που μέλος του πληρώματος να βρεθεί θετικός. Με Βάση τα πιο πάνω λοιπόν, το ατύχημα αυτό σε καμία περίπτωση φυσικά δεν μπορεί να αποτελεί ούτε σημείο αναφοράς δεδομένων, αλλά ούτε και να σπιλώνει έναν ολόκληρο επαγγελματικό κλάδο. Ευτυχώς ήταν η εξαίρεση στον κανόνα όπως φανερώνουν και οι στατιστικές. Από την άλλη πλευρά όμως αναδεικνύει και μία άλλη παράμετρο. Τα κενά στην οργάνωση και λειτουργία του συστήματος κάποιων αεροπορικών εταιριών, που δεν είναι καθόλου αμελητέα. Το πρόβλημα στην περίπτωση αυτή είναι ότι οι απλοί καθημερινοί επιβάτες σπάνια είναι σε θέση να τις αξιολογήσουν και τελικά να τις αποφύγουν αφού δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν Για το λόγο αυτό το βάρος της προστασίας των επιβατών πέφτει στους ώμους των ελεγκτικών οργανισμών. Αυτοί έχουν το καθήκον να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά, χωρίς ελαστικότητα, ή τουλάχιστον ελαστικότητα συγκεκριμένων ορίων, ώστε να προστατεύεται αποτελεσματικά ο επιβάτης. Κώστας Γαβριλάκης |